اینجا بین الحرمین است …

هوایش هوای دیگر است …

خاکش جنس دیگری دارد …

ایجا کوی دلدادگان و عاشقان الله ست …

اینجا دوراهی بین الحرمین است …

و مگر می توانی به سادگی انتخاب کنی …

همین که رسیدی پای دلت می لرزد …

اینجا چند دقیق ای و بغض می کنی و می نشینی  …

تویی و حسین و ابوالفضل …

می دانم باورش سخت است …

و زیر لب زمزمه می کنی :

سِر عاشق شدنم لُطف طبیبانه ی توست …

ور نه عشق تو کجا این دل بیمار کجا …

اما لذت ببر از این بغض و آشفتگی …

راستی به من عاصی بگو چطور بندگی کرده ای که مهمانت کرده اند …