آیا میدانی که هیچ وقت همه از تو خشنود نمی شوند؟

زیرا توقع ها و انتظارها گوناگون و سلیقه ها متفاوت است

و میزان آگاهی ها یکسان نیست.

رشد فکری و سیاسی اشخاص کم و زیاد است.

گاهی خشنود نگه داشتن یک دوست،دوست دیگری را می رنجاند.

گاهی خشنود ساختن مردم،خدا را ناخشنود می کند.

گاهی جلب رضای خدا،موجب نا رضایی مردم می شود.

گاهی پسند خدا و پسند خود،با هم متعارضند.

گاهی خواسته دین با خواسته دل،یکی نیست.

این جا چه باید کرد؟

اگر ملاک داشته باشی و تقوا هم چراغ راهت باشد،کار آسان است

و آن رضایت خدا را در نظر داشتن در هر کاری است؛چرا که او یگانه

است و می توان رضایت او را جلب نمود،اما رضایت همگان را نمی توان

جلب کرد.

رضایت خدا موجب رضایت و محبت دیگران خواهد شد؛بر خلاف خشنودی

دیگران که گاهی با خشم و غضب خداوند همراه است.

اگر معیار الهی نداشته باشی،باید همیشه در میان تضاد ها،سر گردان بمانی.

منبع:برای ریحانه/محمود اکبری