چه خوب بود اگر شرایطی فراهم می شد که زمان،صد سال به عقب بر

می گشت و چند روزی زندگی پدر بزرگ ها و مادر بزرگ هایمان را از نزدیک نگاه

می کردیم!آن وقت خود به خود سبک زندگی آنها با طریقه زندگی امروز در

ذهن مان مقایسه می شد و بعد،به راحتی دغدغه حضرت آقا در مورد احیای

سبک زندگی اسلامی و ایرانی،در جان ما جا میگرفت.والّا اگر همین طور پیش

برود بعید است حالا حالاها بفهمیم چه کلاه گشادی سرمان رفته!مخلص کلام

اینکه به هر چه نگته میکنیم می بینیم امروز و دیروزش کلی تفاوت کرده …البته

این مسئله منحصر به کشور ما نیست و صد البته در بعضی موارد وضع ما از

خیلی کشور ها بهتر است-مثل:آزادی روابط جنسی،ترویج و قانونی شدن

همجنس بازی،شعار«فرزند کمتر زندگی بهتر»،رایگان شدن انواع جلوگیری از

بارداری،تشویق به سزارین،عقیم سازی به بهانه های مختلف؛مثل واکسن های

به ظاهر مفید اما عقیم کننده،تغییر نحوه تداوی،تغییر تغذیه؛مثل دسکاری شدن

و یا شیمیایی شدن میوه ها،پدید آمدن سرکه،ابغوره و آبلیموی مصنوعی به

جای ترشیجات طبیعی،تولید غذاهای جدید از قبیل

سوسیس،ماکارونی،همبرگر،سس مایونز و …

خلاصه اینکه وقتی تمام موارد فوق را کنار هم می چینیم می بینیم انگار همگی

دنبال یک مقصدند.