عامرشعبی گفت:امیرالمؤمین (ع)،بدون هیچ پیش بینی قبلی،نُه جمله فرمود که دیدگاه بلاغت را خیره کرد

و جواهر حکمت را ییتم نمود و دست تمام مردم از اینکه بتوانند یکی از آن جمله ها را به خوبی ادا کنند،کوتاه کرد:

سه جمله آنها در راز و نیاز و سه جمله در حکمت و سه جمله در ادب معاشرت است.

مناجات:

1.خدای من،مرا همین عزت و سر بلندی بس که تو را بنده باشم.

2.و مرا همین سرفرازی بس که تو پروردگارم باشی.

3.تو آن چنانی که من دوست دارم،مرا آن چنان کن که تو دوست داری.

حکمت:

1.ارزش هرکس به همان است که او را زینت بخشد و نیکویش سازد.

2.آن کس که قدر و ارزش خویش بدانست،از هلاکت رها شد.

3.مرد در زیر زبان خود نهفته است.

ادب معاشرت:

1.به هر کس که می خواهی با احسان منّت بگذار تا سرورش باشی.

2.اگرخواهی اسیر کسی باشی،به او نیازمند باش.

3.اگر خواهی هم تراز کسی باشی،از او بی نیاز باشی.

منبع:ماه مجلس(کشکول مدرسی)/سید محمد حسین مدرسی